سوزن دوزی بلوچ

يکشنبه 24 دی 1391 - 11:04
سوزن دوزی این هنر پرجذبه را نمی توان به زمان خاصی اختصاص داد اما اگر بخواهیم زمان به فعلیت رسیدن آن را بررسی کنیم شاید در حدود 100 یا 200 سال پیش از ظهور اسلام و آمدن اسلام به ایران مربوط باشد که قومی به نام اسلاوها به ناحیه ای از بلوچستان آمده و در آنجا سکنی گزیدند.

سوزن دوزی این هنر پرجذبه را نمی توان به زمان خاصی اختصاص داد اما اگر بخواهیم زمان به فعلیت رسیدن آن را بررسی کنیم شاید در حدود 100 یا 200 سال پیش از ظهور اسلام و آمدن اسلام به ایران مربوط باشد که قومی به نام اسلاوها به ناحیه ای از بلوچستان آمده و در آنجا سکنی گزیدند. این گروه از اسلاوها از طریق جاده ابریشم به این منطقه آمده بودند (این منطقه در حال حاضر جز خاک پاکستان است و در مرز افغانستان و پاکستان قرار دارد).

 

این ناحیه را که این گروه برای سکونت خویش برگزیده بودند به علت اینکه مسیحی بودند و آئین اسلام را قبول نداشتند کافرستان می گفتند که این قوم پرورش کرم ابریشم و به دست آوردن نخ از پیله های ابریشم و استفاده از آن را در پارچه بافی و سوزن دوزی به زنان بلوچ آموختند. به همین سبب بلوچستان، این خطه گسترده و خشک با مردمان سختکوش و خستگی ناپذیرش خاستگاه یکی از ظریف ترین هنرهای دستی ایران است. بدون تردید سوزن دوزی بلوچستان را باید

 

در زمره یکی از اصیل ترین و جالب ترین صنایع دستی کشور به حساب آورد و یکی از ظریف ترین هنرهای دستی ایران است که طی آن تمام یا قسمت اعظم پارچه از کوک وبخیه های رنگین پوشیده شده است. این صنعت که در آن ذوق و خلاقیت زنان سوزندوز به صورت طرحهای سنتی محلی که بیانگر خصوصیات و ویژگیهای هر منطقه است خلاصه می گردد، امروزه در میان صنایع هنری و سنتی کشور مرتبه و مقام بسیار والایی دارد. شناخت این هنر ارزنده توسط ساکنان شهرها با افزایش تقاضا برای محصولات سوزندوزی و ازدیاد تولید درمناطق مختلف مقارن بوده است و از این رو انواع رومیزی، کوسن، سفره، آباژور، پرده و غیره نیز توسط سوزندوزان تولید می شود.

 

مهمترین مراکز تولید سوزندوزی عبارت است از: اسپکه، هریدک، کوپچ، پیپ، مته سنگ، چانف، مهنت، ایرندگان، قاسم آباد، گشت، سوران، کله گان، بمپور، اسماعیل آباد و زاهدان. برای طرح سوزندوزی از پارچه و نخهای رنگی که مواد اولیه را تشکیل می دهند استفاده می شود. نخهای مورد استفاده از جنس ابریشم و پنبه است که بیشترین نخ مورد استفاده نخ پنبه ای است که به راحتی می توان آنرا در بازار از واسطه ها دریافت کرد.

 

نخ پنبه ای انواع مختلف دارد که به علت همجواری با پاکستان بیشترین استفاده از نخهای پنبه ای وارداتی پاکستان می باشد.و علاوه بر آن از نخهای مرغوب دمسه نیز استفاده می شود.از نخ ابریشم بیشتر در گذشته استفاده میشد که امروزه به علت کمیابی آن و گرانقیمت بودنش کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. نخهای به کار رفته در سوزندوزی به صورت مختلف و متنوع انتخاب می شوند که بیشتر از نخهای به رنگ تیره استفاده می شود. 80 درصد آنها را رنگهای قرمز و نارنجی روشن تشکیل می دهد.

 

برای تولید طرح ابتدا طرح کلی را با یک رنگ بر روی آن پیاده می کنند سپس فواصل به وجود آمده را بر اساس نقش مورد نظر با نخهای متفاوت رنگی پر می کنند. میان کار و کم کار که نوع کار محسوب می شوند در این مرحله مشخص می شوند اما نحوه دوخت همه نقشها به این صورت نیست. و به این صورت است که سوزندوزان مستقلا به تهیه محصول می پردازند و در صورت کار گروهی پس از پیاده کردن طرح کلی ، هر زن یا دختر سوزندوز یک رنگ را تماما سوزندوزی می کند و برای قسمت بعدی و استفاده از رنگ دیگر در تولید محصول آنرا به هنرمند بعدی سپرده و این عمل تا خاتمه کار و تکمیل محصول ادامه می یابد.

 

در گویش محلی به این عمل دسته جمعی ، حشر گفته می شود. منظور از پرکار، کم کار و میان کار که گفته شد این است که اگر تمام پارچه مورد نظر سوزندوزی شود پرکار است ولی اگر بیشتر قسمتهای پارچه سوزندوزی شود اما فواصلی هرچند کم هم باقی بماند نوع دوخت میان کار است ولی اگر فواصل باقیمانده زیاد باشد نوع کم کار را تشکیل می دهد.

 

در رابطه با بازار فروش این محصول، 4 حوزه فروش برای آن قابل تعریف است:

1. فروش در محل: فروش در محل مختص فراورده ها ی محلی که زینت بخش لباس زنان بلوچ است مانند جیب، سرآستین و پیش سینه می باشد. فروش در محل ممکن است به صورت مبادلات با کالاهای دیگر یا مواد غذایی صورت گیرد که مسلما بر ارزشی خیلی کمتر از ارزش واقعی آن فروخته می شود که این به وضعیت بد اقتصادی و اجتماعی استان مربوط می شود و تا زمانیکه نارسایی هایی از این قبیل حل نگردد نوسانات قیمت تابع عرضه و تقاضا نخواهد شد.

2. فروش در مراکز شهری: فروش در مراکز شهری، تولیداتی مثل سجاده، دستمالهای تزئین شده، نوارهای مانتو و غیره را شامل می شود که از آن حالت محلی بیرون آمده و فرآورده های محلی کمتر مورد تقاضاست.

3. فروش در شهرستان های مختلف کشور: شهرستانهایی که همچون مراکز فروشی داشته باشند بسیارند که فروشگاه های سازمان صنایع دستی مهمترین این مراکز به شمار می روند.

4. فروش در خارج از کشور: سوزندوزی هنری است که در سایر کشورها جایی برای خود باز نکرده است. سازمان صنایع دستی هم به علت عدم تقاضای بازار در خارج از کشور اقدام قابل توجهی در این زمینه انجام نداده است. با این حال کشورهای حوزه خلیج فارس، پاکستان و هندوستان و کشورهای اروپایی را می توان محل فروش نام برد.

 

انواع نقش ها:

1. نقوش انسانی: از این نقوش در هنر سوزندوزی کمتر استفاده می شود و این نوع نقش بر روی قالیچه ها کاربرد بیشتری دارد.

2. نقوش حیوانی: که برگرفته از انواع حیوانات است که این حیوانات ممکن است در اطراف و خود منطقه وجود داشته باشد دا مانند نقش حیواناتی مانند طاووس برگرفته از ذهنیات فرد باشد که به خاطر زیبایی آنرا به کار می برد.

3. نقوش گیاهی: عدم وجود گل در بلوچستان ذهن سوزندوز را بر آن داشته تا به نقش آفرینی آن بپردازد و با کنار هم قرار دادن چند مربع، لوزی، مثلث یا مستطیل انواع گل و نقش ها را می آفرینند.

4. نقوش هندسی: نقش های هندسی بیشترین کاربرد را نه تنها در سوزن دوزی بلکه در انواع فعالیت ها مانند سفال، زرگری و غیره می تواند داشته باشد.

 

انواع طرح ها:

1- طرح های تاری: سه تاری، چهارتاری، شش تاری، هفت تاری و ده تاری.

2- طرح های گل

3- طرح های حاشیه یا اطراف گل

4- طرح های چشم

5- ابزار کار و وسایل زندگی

6- عناصر طبیعت مانند ماه و خورشید

7- حیوانات اهلی و وحشد مانند اسب، شتر، مرغ، خروس، بز و پلنگ که به نام های اسب گوش، مرغ پر، مرغ و خروس، صبرلو، اشتر، بز است.

8- پرندگان

9- خزندگان مانند مار

 

دوخت و انواع آن:

دوخت درهر منطقه ای با منطقه دیگر تفاوت دارد و در هر منطقه ای نیز نام مخصوص به خود را دارد. به این ترتیب نمی توان برای آن تعریف خاصی لحاظ کرد. از انواع دوختها می توان به چوطل دوزی، آسان تانکه، بالمدک، کپ وجلت، محسم سندکی، چکن و پرکار لاهاری و پرکار و... اشاره کرد.

لازم به ذکر است که از نمونه های سوزن دوزی، فراورده های تکمیلی نظیر: کیف، جای جوراب، قوطی سیگار، کیف بغلی، کیف پول خرد، جلد عینک، جای کلید، جای دستمال کاغذی، دستمال سفره، شلوار، کت، مانتو، کراوات، پارچه، کفش، کمربند، کیف، آباژور، چکمه، شلیته، بلوز، کاپشن، جلد آلبوم، قاب عکس و ... تهیه می شود. در مجموعه فرهنگی – تاریخی نیاوران و در کاخ اختصاصی نیاوران مجموعه لباسهایی وجود دارد که با نقوش زیبایی از هنر سوزن دوزی کار دست هنرمندان  خطه بلوچستان آراسته شده اند و این نشان از صبر و هنر زنان و دختران هنرمندی است که از دیرباز هنر خویش را پیشکش سایر هموطنان خود و نیز ساکنان دیگرنقاط جهان کرده اند.

 

منابع: - - www.soozandoozi.ir - www.irib.ir - www.chht-sb.ir

گردآورنده: پروانه اسکاش

شناسه خبری: 861
تاریخ انتشار: 1391/10/2411:04
هشتگ ها:

آخرین مطالب