يکشنبه 27 شهريور 1390 - 10:14

یکی از هنرهای سنتی بسیار زیبای اصفهان که در حقیقت مجموعه چندین هنر ارزشمند است، هنر سوخت و معرق روی چرم است که دو نمونه از آثار این هنر با ارزش در کاخ صاحبقرانیه مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران توجه هر بازدیدکننده و گردشگری را به خود جلب می کند.

به گزارش روابط عمومی مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران بعضی هنر سوخت را هنر ده گانه نامیده اند و آن را کمال هنر می دانند؛ زیرا این هنر احتیاج به تسلط و مهارت در چندین رشته متفاوت از جمله تهیه پوست، طراحی، الوان سازی، معرق کاری، منبت کاری، تذهیب، تشعیر، خوشنویسی، طلا اندازی و صحافی دارد.

این هنر بسیار ناشناخته و در حال فراموشی است و امروزه اشخاصی که با این هنر آشنایی دارند انگشت شمارند. تهیه کار سوخت پوست منحصر به ایران است و در حال حاضر به جز اصفهان در هیچ جا ساخته نمی شوند.

هنر سوخت معرق از پیش از دوره تیموریان و بیشتر با استفاده از اشکال هندسی رایج بود اما در زمان تیموریان با احداث فرهنگستانی در هرات به دست بایسنقر میرزا استفاده از هنر مینیاتور و هنرهای دیگر نیز معمول شد.

هنر سوخت در دوره صفویه به دلیل انتقال پایتخت از هرات به اصفهان منتقل می شود و این زمانی است که هنر سوخت به اوج شکوفایی خود می رسد، سپس از اصفهان به خاندان گورکانی در هند و عثمانی در قسطنطنیه منتقل می شود.

در دوره صفویه به دلیل ذوق هنرمندان ایرانی، هنر تشعیر، تذهیب و نگارگری هم در سوخت معرق به کار گرفته شد و تا این زمان آنچه که کار می شد بر روی جلد، بخصوص جلد قرآن بود. این روند تا حدود سال 1300 هجری شمسی ادامه داشت که در این دوره تحول بسیار بزرگی در هنر سوخت معرق بوجود آمد. این تحول شگرف به وسیله مرحوم استاد میر محمد معلم خوشنویس و مرحوم استاد تقی کلباسی بنیان گذاری شد و از این پس این هنر علاوه بر جلدهای قرآن و کتاب های نفیس در تهیه تابلو نیز بکار گرفته شد.

علت نامگذاری این هنر به دلیل استفاده از رنگ های تیره، غیر شفاف و تلخ است و چون برای انتقال نقش به پوست قالب را داغ می کنند و با گذاشتن آن بر پوست در واقع پوست را می سوزانند که به رنگ قهوه ای تیره درآید، آن را سوخته می نامند.

مراحل تهیه تابلو سوخت به ترتیب شامل آماده سازی پوست، الوان سازی، طراحی، معرق کاری، منبت کاری، نصب قطعات، لایه چینی، تذهیب، تشعیر، خوشنویسی، طلا اندازی، قلم گیری و اجرای جزئیات طرح است.