چهارشنبه 5 شهريور 1399 - 15:45

عنوان اثر: خانم سارا برنارد در استودیوی خود

هنرمند: لوئیز آبما (1927-1853)

تکنیک: رنگ روغن روی بوم

ابعاد: 30*37 سانتی متر

محل نگهداری: گنجینه کاخ صاحبقرانیه

لوئیز آبما

تولد: 30 اکتبر 1853 ،اتامپ، فرانسه

وفات:10 جولای 1927،پاریس، فرانسه

ملیت: فرانسوی

جنبش هنری: امپرسیونیسم

ژانر: پرتره، تصویر

حوزه کار: مجسمه، نقاشی، طراحی، قلم‌زنی

تحت تأثیر: ادوارد مانه

"لوئیز آبما" نقاش ، مجسمه‌ساز و طراح فرانسوی در دوره زیبایی بود. وی در" اتامپ"، در یک خانواده ثروتمند پاریسی متولد شد که با جامعه هنرمندان محلی به‌خوبی مرتبط بودند. او نقاشی را در اویل دوران نوجوانی آغاز و زیر نظر افراد شناخته شده آن دوره مانند "چارلز جاشوا چاپلین" آموخت و از "جین جکیس" و"کارلوس" به ترتیب هنر و نقاشی را آموزش دید.

اولین بار در سن 23 سالگی به دلیل سبک اثر خود زمانیکه پرتره "سارا برنارد"، دوست صمیمی اش را نقاشی می کرد به رسمیت شناخته شد. وی به نقاشی پرتره افراد مشهور معاصر همچنین به نقاشی پانل‌ها و نقاشی‌های دیواری که "تالار شهرداری پاریس"، "خانه اُپرا پاریس"، تئاترهای بسیاری از‌ جمله "تئاتر سارا برنارد" و "کاخ فرماندار مستعمراتی" در "داکار سنگال" را آراسته کرده بودند، پرداخت.

او سبکی آکادمیک و امپرسیونیستی داشته و با قلم‌موهای روشن و سریع نقاشی می‌کرد. وی برگزارکننده  منظم نمایشگاه در" سالن پاریس" بود جایی که در سال 1881 یادداشت افتخاری برای تابلوهایش دریافت کرد. "آبِما" همچنین در بین بانوان هنرمندی که کارهایشان در ساختمان بانوان در" نمایشگاه جهانی کلمبیا" در سال 1893 در شیکاگو به نمایش گذاشته‌شده بود شرکت داشت. در آنجا مجسمه ای از بالاتنه "آبما" توسط "سارا برنارد" در نمایشگاه ارائه شد.

"آبما" در زمینه پرتره‌های روغنی و آبرنگ و بسیاری از کارهایی که نشان از تأثیر نقاشان چینی و ژاپنی و نیز استادان معاصر همچون "ادوارد مانه" بود تخصص داشت. غالباً در آثارش گل‌ها را به تصویر می‌کشید. در میان کارهای مشهور او  "فصل‌ها"، "صبح آوریل"، "محله دلا کنکورد"، "در میان گل‌ها"، "زمستان"و پرتره‌های بازیگر "ژان ساماری"، "امپراتور پدرو دوم از برزیل"، "فردیناند دلسپس" و "چارلز گارنیر" به چشم می خورند.

"آبما" همچنین چاپگر، مجسمه‌ساز و طراحی برجسته بود و همچنین نویسنده‌ای که مرتباً با مجله‌های "گازت هنرهای زیبا و هنری" همکاری می‌کرد. وی همچنین چندین کتاب از‌ جمله "دریا"، "رنه مایزروای" را مصور کرد. در میان بسیاری از افتخارات، "پالم آکادمیک" در سال 1887 و نامزدی به‌عنوان نقاش رسمی جمهوری سوم به"آبما" اعطا شد. او جایزه مدال برنز در نمایشگاه جهانی سال 1900 را هم به دست آورد. در سال 1906 نقشش بر نشان شوالیه، لژیون افتخار تزئین‌شده بود. "آبما" در پاریس سال 1927 درگذشت.

در پایان قرن بیستم، از آنجاکه مشارکت بانوان در هنر، طی قرون گذشته توجه جدی و تاریخی بسیاری را به خود معطوف نمود، آثار وی از محبوبیت دوباره‌ای برخوردار شدند. در قرن نوزدهم فرصت‌های آموزشی بیشتری فراهم شد، بانوان هنرمند بخشی از شرکت‌های حرفه‌ای از‌جمله تأسیس انجمن‌های هنری خود را داشتند. آثار هنری بانوان درجه دوم در نظر گرفته می‌شد و برای کمک به غلبه بر آن کلیشه بانوان "صدایی بلندتر و با اعتمادبه‌نفس تر"در ارتقاء کارهای هنری‌شان توأم شد، و بخشی از تصویر در حال ظهور "زن جدید" تحصیل‌کرده، مدرن و آزاده پدید آمد.

سپس هنرمندان "نقش قاطعی در ارائه زن جدید هم با ترسیم تصاویر نمادین و هم مثال‌های از این نوع در حال ظهور در زندگی شخصی‌شان بازی کردند"، ازجمله "آبما" کسی که پرتره شخصی دوگانه جنسی را برای "پیوند زندگی فکری از طریق تأکید بر چشم" خلق کرد.

بسیاری از پرتره‌های دیگر وی شامل بانوانی که ساختارشکنانه لباس پوشیده بودند و بانوان شرکت‌کننده در سرگرمی‌های فکری و دیگر سرگرمی‌های سنتی مرتبط با آقایان بودند.

گردآوری: معصومه بهرامیان