دوشنبه 22 خرداد 1391 - 09:06
اسماعیل جلایر، نقاش و خوشنویس ایرانی، درقرن سیزدهم هجری (نیمه دوم سده نوزدهم میلادی) فعالیت داشته است. نقاشی را زیر نظر استادان عهد ناصری و در مدرسه دارالفنون آموخت. به چهره نگاری و نقاشی موضوعهای مذهبی می پرداخت و اسلوبهای مختلف نقاشی طبیعتگرایانه را در آثار خود تجربه می کرد و به خوشنویسی توام با قلمدان نگاری نیز می پرداخت. در اثر او با عنوان اسماعیل، که با تکنیک رنگ روغن روی بوم کار شده است، نمایش حالات درونی شمایلها مشهود می باشد. ترکیب بندی دایره در اثر به کار رفته است(دایره به عنوان زیر ساخت ترکیب پیکره ها مورد استفاده قرار گرفته است). دایره را نمادی از آسمان و عالم ملکوت می دانند. چشم با حرکت نرم و سیالی، در تمام سطح اثر به چرخش در می آید و پویایی و حرکت در اثر، از فرم، خط و رنگ حاصل شده است. با استفاده از ترسیم و تکرار شکلها، خطوط، نقاط و نقش مایه های خاص در حالتهای گوناگون، بافت در اثر ایجاد شده است. ریتم یکنواخت پیکره ها با استفاده از خارج کردن آنها از ردیف تکراری و ایجاد تنوع در رنگ مایه های خاکستری، تبدیل به ریتم متناوب شده است. تهیه و تنظیم: گلناز شهسواری