معرفی اثری از عیسی بهادری موجود در موزه کتابخانه اختصاصی نیاوران
دوشنبه 17 شهريور 1393 - 15:25
//= view_design::CreateFirstImage($Row["attachment"], 'org', '', 'col-lg-5 col-md-5 col-12 master_img', false) ?>
تابلو نقاشی رنگ و روغن با موضوع یکی از محله های شهر اصفهان
تابلو نقاشی رنگ و روغن
عنوان: یکی از محله های شهر اصفهان
اثر: عیسی بهادری
سال اثر: 1332 شمسی
ابعاد :68/97
عیسی بهادری فرزند موسی خان در سال 1284 شمسی در قریه « آقچه کهریز» از توابع اراک دیده به جهان هستی گشود. پس از تحصیل مقدماتی و آشنایی با طراحی فرش در اراک مدتی در روستای خود به کار طراحی نقشه فرش اشتغال داشت. سپس وارد مدرسه کمال الملک شد و اصول نقاشی و طبیعت سازی را نزد استاد اسماعیل آشتیانی آموخت و پس از آن با استاد طاهرزاده بهزاد همکاری داشت. در سال 1315 شمسی سرپرستی هنرستان جدیدالتاسیس هنرهای زیبای اصفهان را پذیرفت و بیش از سی سال ریاست آن را به عهده داشت و شاگردان بسیاری را تربیت نمود که از برجسته ترین آنها استادانی همچون عباسعلی پورصفا، جواد رستم شیرازی، محمود فرشچیان و امیر هوشنگ جزی زاده را می توان نام برد که هر یک از نام آوران عرصه هنر نگارگری و طراحی سنتی ایران در دوره معاصر می باشند.
استاد بهادری هنرمندی آشنا به مبانی هنر ایران و جهان بود، او با توجه به نقشمایه های سنتی و پای بندی به اصول و مبانی هنر ایران دست به ابتکار و نوآوری زد و با ترکیب عناصر اسلیمی و ختایی و غیره نقش هایی بدیع و تازه با مضامین عرفانی، فلسفی و اسطوره ای طراحی نمود که در تاریخ هنر طراحی فرش بی سابقه است و برای اولین بار در سال 1338 در اصفهان پرتره بافی به شیوه نقاشی را اجرا نمود.
او نقاش طبیعت ساز، نگارگر، طراح کاشی، معرق چوب، خاتم، قلم زنی و سایر هنرهای سنتی بود که از نظر خلاقیت و نوآوری در طراحی فرش سرآمد طراحان معاصر به شمار می رود.
از آثار ماندگار وی در طراحی فرش می توان به بشریت، شکار چرخ، ستاره دریایی، تنازع بقا، تشعیر و پروانه ها اشاره کرد. او مانند نقاشان اروپایی پس از مطالعه، ابتدا طرح خود را به صورت اسکیس کار می کرد و سپس آن را در ابعاد واقعی با زغال طراحی به روی کاغذ سفید انتقال می داد و در مرحله بعد با استفاده از میز نور طرح خود را پاکنویس و ساخت و ساز می کرد. از کارهای ماندنی او کاشیکاری نمای هنرستان هنرهای زیبا و طرح کاشی گلدسته حرم حضرت سیدالشهدا را (که آن را بدون دریافت مزد انجام داد) می توان نام برد. گاهی نیز به ندرت برای تولید کنندگان بزرگ فرش اصفهان طرح می داد.
شادروان عیسی بهادری را می توان یکی از بزرگترین احیاءکنندگان هنرهای سنتی ایران در دوره معاصر به شمار آورد.او موفق به دریافت نشان های متعدد از جمله مدال هنر از نمایشگاه کالای ایران، نشان سپاس و علمی و هنر از وزارت معارف، دیپلم دنور و مدال طلا از نمایشگاه جهانی بروکسل و نشان علم و هنر از طرف دولت فرانسه گردید. عیسی بهادری در سال 1365 در پاریس درگذشت و در گورستان پرلاشنر به خاک سپرده شد.
گردآورنده: پروانه احمدی