سه شنبه 15 فروردين 1391 - 14:23
//= view_design::CreateFirstImage($Row["attachment"], 'org', '', 'col-lg-5 col-md-5 col-12 master_img', false) ?>
نام قدیمی محلات شمال تهران
اقدسیه: نام قبلی اقدسیه (تا قبل از 1290) قمری حصارملا بوده است. ناصرالدین شاه زمین های آنجا را به باغ تبدیل و برای یکی از همسران خود به نام امینه اقدس (اقدس الدوله) کاخی ساخت و به همین دلیل این منطقه به اقدسیه معروف شد.
آجودانیه: آجودانیه در شرق نیاوران قرار دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا می کند. آجودانیه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزیر قورخانه، ناصرالدین شاه بود، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده است. فرمانیه: در گذشته املاک زمین های این منطقه متعلق به کامران میرزا، نایب السلطنه بوده است و بعد از مرگ وی به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شد.
جماران: زمین های جماران متعلق به سید محمدباقر جمارانی از روحانیون معروف در زمان ناصرالدین شاه بوده است. برخی از اهالی معتقدند که در کوه های این محله از قدیم مار فراوان بوده و مارگیران برای گرفتن مار به این ده می آمدند و دلیل نام گذاری این منطقه نیز همین بوده است و عده ای هم معتقدند که جمروکمر به معنی سنگ بزرگ است و چون از این مکان سنگ های بزرگ به دست می آمده است، آن را جماران، یعنی محل به دست آمدن جمر نامیده اند.
دزاشیب: (در نزدیکی تجریش) روایت شده است که قلعه بزرگی در این منطقه به نام «شیب» وجود داشته است و در گذشته نیز به این منطقه دزآشوب و درج سفلی در لهجه محلی ددرشو می گفتند. احتمالا دلیل نامگذاری این محل کشف سکه ها و اشیاء قیمتی در این محل بوده است. در گذشته این منطقه ییلاق کارکنان روسیه بوده است. درکه: اگرچه هنوز دلیل اصلی نامگذاری این محل مشخص نیست اما برخی آنرا مرتبط به نوعی کفش برای حرکت در برف که در این منطقه استفاده می شده و به زبان اصلی «درگ» نامیده می شده است دانسته اند.
کامرانیه: زمین های این منطقه ابتدا به میرزا سعیدخان، وزیرامورخارجه ناصرالدین شاه تعلق داشت و سپس کامران میرزاپسر بزرگ ناصرالدین شاه، با خرید زمین های حصار بوعلی، جماران و نیاوران اهالی منطقه را مجبور به ترک زمین ها کرد و سپس آن جا را کامرانیه نامید.
قلهک: کلمه قلهک از دو کلمه «قله» و «ک» تشکیل شده است که قلعه معرب کلمه کله، مخفف کلات به معنای قلعه است. عقیده اهالی بر این است که به دلیل اهمیت آبادی قلهک که سه راه گذرگاه های لشگرک، ونک و شمیران بوده است، به آن (قله-هک) گفته شده است.
محمودیه: (بین پارک وی و تجریش یا ولیعصر تا ولنجک) در این منطقه باغی بوده است که متعلق به حاج میرزا آقاسی بوده است و چون نام او عباس بوده آن را عباسیه می گفتند. سپس علاءالدوله این باغ بزرگ را از دولت خرید و به نام پسرش، محمودخان احتشام السلطنه محمودیه نامید.
زرگنده: احتمالا دلیل نام گذاری این محل کشف سکه ها و اشیاء قیمتی در این محل بوده است. در گذشته این منطقه ییلاق کارکنان روسیه بوده است.
سیدخندان: سیدخندان نام ایستگاه اتوبوسی در جاده قدیم شمیران بوده است. سیدخندان پیرمردی دانا بوده که پیش گویی های او زبان زد مردم در سی یا چهل سال پیش بوده است. دلیل نامگذاری این منطقه نیز احترام به این پیرمرد بوده است.
پل رومی: پل رومی در واقع پل کوچکی بوده که دو سفارت روسیه و ترکیه را به هم متصل می کرده است. عده ای هم معتقدند که نام پل از مولانا جلال الدین رومی گرفته شده است.
داوودیه: (بین میرداماد و ظفر) میرزا آقاخان نوری صدراعظم ناصرالدین شاه این اراضی را برای پسرش، میرزا داود خان، خرید و آن را توسعه داد. این منطقه در ابتدا ارغوانیه نام داشت و بعدها به دلیل ذکر شده داودیه نام گرفت.
شهرک غرب: دلیل اینکه این محله به نام شهرک غرب معروف شد، ساخت مجتمع های مسکونی این منطقه در رژیم گذشته با طراحی و معماری مهندسان آمریکایی و به مانند مجتمع های مسکونی آمریکایی بوده و در گذشته نیز محل اسکان بسیاری از خارجیها بوده است.
فرحزاد: این منطقه به دلیل آب و هوای فرح انگیزش به همین نام معروف شده است.
منبع: مجله سخن ملت – سال دوم – ش 19 – 22 بهمن 1387 – ص 24
گردآورنده: زهرا کرامت