آنتونی تاپیس 13 دسامبر 1923 در کاتالان به دنیا آمد و در 6 فوریه 2012 از دنیا رفت. نقا، مجسمه ساز و نظریه‌پرداز اهل هنر بود که به یکی از مشهورترین هنرمندان اروپایی نسل خود تبدیل شد.

تاپیس  هنرمندی خودساخته، خودآموخته و از برجسته ترین هنرمندان انتزاع گرا به شمار می آید. او پس از مدتی تحصیل در رشته حقوق، نقاشی را از سال 1946 در حالیکه بیست و سه سال داشت آغاز کرد. تاپیس در سال 1948 در بارسلون جنبش هنری سال های پس از جنگ را پایه گذاری کرد که این جنبش ارتباطی تنگاتنگ با سورئالیسم و دادائیسم داشت. در همین سالها به گروه «هفتمین وجه طاس» پیوست و در انتشار مجله ای با همین عنوان همکاری کرد. او با استفاده از تکه هایی از مبلمان خانه و ترکیب هوشمندانه آنها با رنگ و بوم، مجسمه سازی و لیتوگرافی را هم تجربه کرد. آثاری که امروز منتقدان آنها را در گروه آثار اکسپرسیونیستی انتزاعی هم قرار می دهند. او در دهه 1970 تحت تاثیر هنر پاپ قرار گرفت و در همین سال‌ها اشیای زندگی روزمره انسان را به آثارش وارد نمود.  او غالبا زمینه ای از رنگماده غلیظ و آمیخته با ماسه می سازد و با اسلوب خراشکاری بر آن نقش می اندازد. از میان موتیف‌های تکراری در آثار تاپیس می توان به شکل صلیب در اندازه ها و نسبت های متفاوت؛ حرف A و حرف  Tاشاره کرد که البته هرکدام از این تکرارها مفهوم خاص خود را دارند.

در نمایشگاه «صد سالگی تاپیس» تعداد 6 اثر به نمایش گذاشته شده است. تمامی آثار بدون عنوان بوده و 5 اثر متعلق به گنجینه موزه کتابخانه اختصاصی نیاوران است که با تکنیک «لیتوگرافی» خلق شده اند. یک اثر نیز متعلق به گنجینه موزه جهان نما است که با تکنیک «مداد و آبرنگ» خلق شده است.