معرفی تنوع زیستی مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران
درخت سکویا

یکی از گونه های درختی منحصر به فرد باغ تاریخی نیاوران درخت سکویا یا درخت غول است. نام علمی درخت سکویا Sequoia giganteum است، این گیاه از شاخهٔ مخروطیان و به خانواده Taxodiaceae تعلق دارد. این گونه، درختی همیشه سبز با برگهای سوزنی است که به عنوان یکی از بزرگترین درختان دنیا شناخته شده است. درختان سکویا از بزرگ‌ترین درختان جهانند. میانگین بیشینه ارتفاع آن‌ها بین 50 تا 85 متر است. طول بعضی از این درختان به 110 متر می‌رسد. طول محیط تنهٔ این درختان، 15 متر است.

مقدمه

یکی از گونه های درختی منحصر به فرد باغ تاریخی نیاوران درخت سکویا یا درخت غول است. نام علمی درخت سکویا Sequoia giganteum است، این گیاه از شاخهٔ مخروطیان و به خانواده Taxodiaceae تعلق دارد. این گونه، درختی همیشه سبز با برگهای سوزنی است که به عنوان یکی از بزرگترین درختان دنیا شناخته شده است. درختان سکویا از بزرگ‌ترین درختان جهانند. میانگین بیشینه ارتفاع آن‌ها بین 50 تا 85 متر است. طول بعضی از این درختان به 110 متر می‌رسد. طول محیط تنهٔ این درختان، 15 متر است.

 البته با وجود اینکه درخت سکویای مجموعه نیاوران از شرایط زیستی خوبی برخوردار است  و جزو بلندترین درختان باغ است، به دلیل اینکه در سرزمین مبدا خود نیست به ارتفاع سکویاهای موطن اصلی خود در کالیفرنیا نرسیده است.

بیش‌ترین تعداد این درخت در ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا قرار دارد. قدیمی‌ترین این درختان در جنگل ملی سکویا قرار دارد و 3000 سال عمر دارد.

 

مشخصات گیاه:

این درخت عمر بسیار طولانی دارد و برخی از نمونه های این درخت که در طبیعت یافت شده است تا 3500 سال قدمت داشته اند. این درخت دارای عظیم ترین تنه درخت در جهان است. این گونه نسبتا رشد سریعی دارد و سالی 30 تا 60 سانتی متر رشد می‌کند. پوست درخت بسیار ضخیم است و به رنگ قرمز و قهوه ای می‌باشد. گل دهی از اواخر زمستان تا اواسط بهار است و گل ها بسیار معطر و خوشبو هستند.

 

شرایط زیستی درخت سکویا

درخت سکویا غول پیکر تنها زمانی که جوان است می‌تواند سایه را تحمل کند، ولی زمانی که گیاه مسن تر می‌شود به هیچ عنوان دوست ندارد در سایه قرار بگیرد. این گیاه می‌تواند خشکسالی را تحمل کند و در خاک های نسبتا مرطوب رشد خوبی دارد. گیاه خاک های عمیق و غنی را ترجیح می‌دهد. درخت سکویا غول پیکر در برابر هرس سنگین بسیار مقاوم است و به همین دلیل یک درخت مناسب برای درست کردن بونسای می‌باشد.

 

روش تکثیر

تکثیر سکویا علاوه بر بذر با یک قطعه از درخت که کمی پوست همراه باشد انجام می پذیرد.

 

منابع:

https://sadmu.ir

https://calscape.org/

https://en.wikipedia.org/

https://www.bazram.com

https://www.southseedbank.com/

 

پژوهش و گردآوری: معصومه رضوان فر- کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی