مقدمه:

یکی از گونه های درختی منحصر به فرد باغ تاریخی نیاوران درخت لاله با نام علمی Liriodendron tulipifera، و نام انگلیسیtulip tree - yellow poplar متعلق به خانوادهMagnoliaceae  می باشد. از این گونه تنها یک اصله درخت پیرامون کاخ اصلی در دوره پهلوی دوم کاشته شده است.

درخت لاله درختی زینتی با شکوه و بسیار زیبا، خزان کننده با رنگ خزان زرد طلایی و سریع الرشد می باشد. زادگاه و موطن اصلی این درخت، آمریکای شمالی و مرکزی می باشد .گل های این درخت، فنجانی شکل بسیار زیبا به رنگ سبز مایل به زرد شبیه به گل لاله هستند و به همین دلیل به نام درخت لاله معروف است. درخت لاله یکی از بزرگترین درختان شناخته شده در شرق ایالات متحده است که می‌تواند به ارتفاع 58 متر برسد. درحالت عادی این درخت تا ارتفاع 21 تا 30 متر رشد می‌کند. تاج آن مخروطی شکل است و گلدهی اوایل بهار صورت می‌گیرد. از این گونه علاوه بر تولید چوب جهت کاغذسازی و در طراحی فضای سبز نیز به دلیل تاج گسترده و گلهای زیبا و برگهای باطراوت نیز استفاده می گردد.

 

 مشخصات گیاه:

گلهای درخت لاله به‌طور منفرد در انتهای شاخه‌های جوان و بعد از برگ‌ها، در خرداد و تیر ظاهر می‌شوند. اندازه گل‌ها درشت، 3 تا 5 سانتی‌متر با سه کاسبرگ سبز و 6 گلبرگ زرد رنگ است و در قسمت پایه گل دارای نوار پهن نارنجی می باشد. گلهای آن منبع خوبی برای زنبور عسل محسوب می شود. این درخت معمولاً بعد از سن 15 سالگی به گل می نشیند. برگ ها ساده، متناوب و صاف 4 قسمتی هستند انتهای برگ ها حالت سربریده و و ناقص است و لوب های پهن دارد. تنه‌ای راست و بدون انشعاب و پوست آن صاف و در ابتدا قهوه‌ای–خاکستری، ولی بعدها سیاه و دارای شیارهای کاملا منظم و عمودی اما کم عمق و سطحی می‌شود.

 

شرایط زیستی درخت لاله:

درخت لاله در مناطق گرمسیر، معتدل و سردسیر قابل کاشت است و تنها نقطه ضعف آن حساسیت به خشکی خاک می‌باشد. نیاز به آفتاب کامل دارد و نیاز آبی آن متوسط می باشد، در خاک های گچی و آهکی هم می تواند رشد کند اما خاک آن باید عمیق و دارای زهکشی خوبی باشد. از محدودیتهای کشت این درخت، حساسیت آن به شوری آب و خاک می باشد.

 

خواص دارویی:

 از پوست شاخه‌های جوان و پوست ريشه آن به عنوان تب‌برهاي قوی استفاده مي‌شود به اين صورت كه بين 4 تا 8 گرم از پودر خشك ساييده شده اين گياه استفاده می‌گردد.

 

روش تکثیر:

تکثیر درخت لاله به چند روش صورت می گیرد.

1- از طریق بذر ، ریزش بذرها معمولاً در اوایل مهر و حداکثر تا آبان ادامه دارد.

2- تکثیر از طریق قلمه نیمه خشبی در تابستان

 3- تکثیر توسط خوابانیدن شاخه ها نیز امکان پذیر است.

 

منابع:

https://sadmu.ir/detail/5005

https://sarvetalayi.com/liriodendron-tulipifera/

https://www.bazram.com/tulip-tree-seeds

https://agronic.ir

https://en.wikipedia.org/wiki/Liriodendron_tulipifera

https://todoarboles.com/fa/liriodendron-tulipifera/

https://shop.irpsc.com

 

پژوهش و گردآوری: معصومه رضوان فر- کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی