این قرآن خطی نفیس از گنجینه موزه کتابخانه اختصاصی نیاوران در سال ۱۲۲۵ هجری‌قمری (۱۱۸۹ خورشیدی) توسط استاد محمدابراهیم ابن محمدجعفر قزوینی به خط جامع‌نویسی (نسخ و رقاع) و با عیار استادی نگارش یافته است.
این اثر دارای رنگین‌نویسی و مطلانویسی است. دو صفحه افتتاح این قرآن هر کدام به سه فضا تقسیم‌بندی شده است؛ در فضای درون متن، وسط سطور طلا اندازی، محرّر و دندان‌موشی شده و در پایان آیات، شمس‌های تشعیری مرصعی قرار گرفته و جدول ساده مطلایی، حاشیه مادر را در برگرفته است.
حاشیه‌های همگام دور فضای متن، به صورت لچک و ترنج‌های القائی به اجرا درآمده است و در بالای فضای درون متنی، سرلوح به همراه حواشی متعدد آن به صورت مذهب و مرصع به اجرا درآمده است.
تذهیب کتاب توسط استاد ابوالقاسم اصفهانی مذهب‌باشی (از مذهبین دربار فتحعلی شاه قاجار) صورت گرفته است.
جلد اثر لاکی و با نقوش گل و بوته تزئین شده و در ۳۳۴ ورق و با قطع وزیری کوچک کتابت شده است.
این قرآن با سوره فاتحه‌الکتاب شروع شده و با سجع ترقیمی: "انا العبد المذنب المحتاج الی عفو الربه الغنی محمدابراهیم ابن محمدجعفر قزوینی امید که به نظر عنایت و عین عاطفت ملحوظ نظر انوار گردیده ... فی سنه خامس و عشرین مأتین بعد الألف من الهجره المقدسه" به پایان رسیده است.
گردآوری: ندا شانقی (آرشیو موزه کتابخانه اختصاصی نیاوران)