بدون عنوان (۱۹۷۴)
هنرمند: ژان پیر وازارلی "ایوارال" (۲۰۰۲-۱۹۳۴)
تکنیک: رنگ‌روغن روی بوم
ابعاد: ۸۰*۸۰ سانتی‌متر
محل نگهداری: گنجینه کاخ‌موزه صاحبقرانیه
ژان پیر وازارلی که با نام حرفه‌ای "ایوارال" شناخته می‌شود، فرزند ویکتور وازارلی از هنرمندان پیشگام "اُپتیکال آرت" یا هنر دیدگانی بود. او نیز همانند پدرش در زمینه "هنر حرکتی" و "هنر دیدگانی" فعالیت می‌کرد.
ایوارال هنر گرافیک و تبلیغات را بین سال های 1950 تا 1953 در دانشکده هنرهای معاصر پاریس مورد مطالعه قرار داد و در سال 1960 به دنبال یک زبان بصری انتزاعی منسجم متشکل از عناصر هندسی ساده بود. در سال 1975 او توانست عبارت "هنر عددی" را برای توصیف کارهای هنری ساخته‌شده یا برنامه‌ریزی‌شده با توجه به قواعد یا الگوریتم عددی ابداع کند.
جوایز هنری ایوارال شامل مدال طلای پنجمین دوسالانه سان مارینو (GRAV) 1963، مدال طلای دهلی نو (Triennale) 1971 و مدال طلای الکساندریا (Triennale) 1971 بود.
شیوه هنری "اُپتیکال آرت" به نقاشان انتزاعی دهه 1960 مربوط می شود و هنرمندان در این شیوه با به‌کارگیری برخی پدیده‌های خاص دیدگانی جلوه‌ای از ارتعاش، لرزش یا تحرک بصری را در نقاشی ایجاد می‌کنند.
به عبارتی ایجاد خطای دید در اثر خلق شده در این شیوه هنری دارای اهمیت است و نقاشان وابسته به این جنبش، مجموعه ای از خط ها، شکل‌های خُرد و سطح‌های رنگی درخشان را به گونه‌ای تحت نظم در می‌آورند که حرکت به پیش و پس را نشان می‌دهد.
مهم ترین منبع الهام بخش هنرمندان "اُپ آرت"، آثار هنری "جوزف آلبرت"(آلبرس)، به ویژه مجموعه (بزرگداشت مربع) است. تکنیک "اُپ آرت" بعد از یک دوره غیبت طولانی دوباره در دهه 1980 احیاء گردید. از هنرمندان این جنبش باید به "ویکتور وازارلی"، "بریجیت رایلی"، "جوزف آلبرت"(آلبرس) و "یاکُو آگام" اشاره کرد. "اُپ آرت" در آثار هنرمندان ونزوئلایی "کارلوس کروز-دیاز" و "خسوس رافائل سوتو" به حیات خود ادامه داد.