بدون عنوان
هنرمند: ایران درودی (۱۳۱۵)
تکنیک: رنگ‌روغن روی بوم
ابعاد: ۷۲*۱۰۲ سانتی‌متر
محل نگهداری: گنجینه کاخ‌موزه اختصاصی نیاوران
ایران درودی یکی از مشهورترین نقاشان ایران به شمار می‌رود که عنصر نور، بخش جداناشدنی از نقاشی‌های اوست. آثار این هنرمند در سراسر دنیا با تحسین مواجه شده و چهره‌های سرشناسی همچون "آندره مالرو"، "ژان کوکتو" و "سالوادور دالی" او را ستوده‌اند.
ایران درودی همواره در حال روایت کردن ایران است. روایت‌هایی از خاک و زمین، اساطیر و فرهنگ و یا روایت‌هایی که وطن او را شکل می‌دهند، مضمون اصلی آثار اوست.
او به دو شیوه به این مضامین نزدیک می‌شود، یا با یک زبان بصری خیال‌پردازانه که به عنوان رویکرد سورئالیستی از آن یاد می‌شود و یا یک نگاه رمزآلود و نمادپردازانه که به رویکرد سمبولیسم شناخته می‌شود.
از این‌رو برخی منتقدان و صاحب‌نظران، او را یک نقاش سورئال می‌دانند، برخی دیگر سمبولیست و برخی ترکیبی از چند مکتب. به گمان برخی دیگر او پیرو مکاتب متعارف نیست، بلکه او به نوعی اصالت سبکی رسیده و شیوه هنر ورزیدنش "ایران درودیسم" است.
ایران درودی در کنار توجه به روایت‌گری در آثارش، همواره شیفته تجربه‌های بصری است که در پس‌زمینه یا نزدیک‌ترین لایه بصری از نقاشی‌هایش دیده می‌شود و این همان بازی ابرگون از رنگ‌هاست که شکل مشخصی ندارد و مخاطب را به کشف و شهود دعوت می‌کند.
آثار درودی غالباً پس از این لایه‌های ابرگون، تبدیل به دورنماهای بزرگ شده و با اضافه شدن لایه‌های دیگر نقاشی، به آثار او فضایی وهم‌آلود، خاص و با افق وسیع بخشیده می‌شود. مناظر غالب در آثار درودی، حاشیه کویر و گل‌هایی خاص با دیوارهایی شیشه‌ای و افق است.
در طرح تکریم مفاخر و مشاهیر معاصر ایران، "کاشی ماندگار ایران درودی" سال ۱۳۹۶ بر سردر منزل این هنرمند صاحب‌نام نصب شد.
مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران تعدادی از آثار ارزشمند این هنرمند نامی را در گنجینه خود دارد.
گردآوری: پروانه اسکاش برگرفته از تحلیل استاد فواد نجم الدین پژوهشگر و استاد دانشگاه
عکس: کریم صباغی