عنوان اثر: گل های قرمز
هنرمند: اندی وارهول (1987-1928)
تکنیک: رنگ روغن روی بوم
ابعاد: 56*56 سانتی متر
محل نگهداری: موزه کتابخانه اختصاصی نیاوران
اندی وارهول هنرمندی است که به دلیل چاپ و نقاشی از اشیاء و اشخاص مشهور به شهرت جهانی رسید. او در اغلب آثار هنری خود ردپایی از چیزها و اشخاصی را که دوست داشت به جا می‌گذاشت. عناصری همچون چهره اشخاص مشهور، اسناد تصویری، کالاهای مصرفی و گل ها از بخش‌های اصلی آثار او به حساب می‌آیند. آثاری که به باور بسیاری از کارشناسان هنری اغلب در نقد زندگی روزمره و پدیده شهرت خلق می‌شدند.
این تصویرساز که یکی از اثرگذارترین و البته محبوب‌ترین هنرمندان عصر خود بود، ۶ آگوست ۱۹۲۸ در پنسیلوانیا به دنیا آمد و در خانواده‌ای فقیر بزرگ شد. مسیر پیشرفت وارهول در زندگی حرفه‌ای خیلی زود سپری شد و او را در طول حیاتش به چهره‌ای کاریزماتیک و مهم در جهان هنر تبدیل کرد. البته وارهول علاوه بر فعالیت حرفه‌ای در عرصه‌های نقاشی، گرافیک و تبلیغات، به عنوان فیلمساز نیز شناخته می‌شد.
وارهول را به عنوان یکی از اصلی‌ترین بنیانگذاران سبک پاپ آرت (هنر مردمی) در جهان می‌شناسند. اما هنر پاپ آرت در تعریف عامیانه چیست؟ پاپ آرت یعنی هنر عامه‌پسند، هنری که برای تمام اقشار جامعه تعریف‌شده است و هر فردی از هر طبقه اجتماعی با کمترین میزان سواد می‌تواند به‌راحتی آن را درک کند. سبک منحصر به فرد و عجیب او علاوه بر اینکه باعث شد دغدغه‌های مردمی به سالن‌های هنری برده شود، در جهان هنر نیز با طرفداران زیادی مواجه شد.
وارهول در سال 1960 استودیوی معروفش را تحت عنوان کارخانه The factory" " تأسیس کرد. بدین منظور شروع به تولید آثار هنری در مقیاس انبوه کرد و ویژگی یکتایی و ناب بودن اثر هنری را از بین برد. "قوطی های سوپ کمپبل " و "بطری کوکا کولا" از آثار مشهور او در بیان تولیدات پر مصرف آمریکایی است.
یکی از مهمترین مجموعه آثار این هنرمند خلاق، تکرارهای تقریباً غیرمشابه او بود. او با حذف احساسات شخصی هنرمند از اثر و نیز با استفاده از چاپ سیلک اسکرین و تکرار مکانیکی موضوعاتش زندگی انسان مدرن را به نمایش می گذارد.
این جمله بدون شک تمام رسالت وارهول در یک خط است، تمام تلاشی که وارهول در طول عمرش کرد، تلاش کرد تا فاصله میان هنر و مردم را کم و کمتر کند و به این مفهوم برسد که هنر باید به‌صورت یکسان در اختیار همه اقشار جامعه قرار گیرد، نه‌تنها فقط قشر خاصی، قشر خاصی که معلوم نیست از این هنر سر دربیاورند و یا تنها سرشان را به نشانه تأیید تکان دهند.
در حال حاضر بزرگترین موزه ای که صرفاً به یک هنرمند اختصاص دارد در پیتسبرگ پنسلوانیا به نام او است.
گردآوری: پروانه اسکاش