قالیچه بافت اصفهان (تودِشک)

تاریخ بافت: دهه­ چهارم تا پنجم قرن 14 هجری شمسی

ابعاد: 1.44*2.35 مترمربع

نوع گره: نامتقارن

گره شمار: حدود 8500 گره در دسیمترمربع

تار: پنبه

پود: پنبه، دو پود

پرز: پشم

طرح: لچک ترنج

نقوش مهم: انواع گل های گرد، گل شاه عباسی، بند اسلیمی

چهار رنگ اصلی و شاخص: سرمه ای، لاکی، عاجی، آبی 

کتیبه: ندارد

سبک: کلاسیک

محل نمایش: کاخ موزه اختصاصی نیاوران

 

شرح فرش:

اگرچه نقشه لچک ترنج این قالیچه دلفریب اغلب در میان طراحان و بافندگان اصفهان مورد توجه بوده، اما برخی از بافندگان روستای تودِشک که مشهورترین قالیچه های قدیم نایین در آن بافته شده است نیز به این گروه از نقشه های اصفهان علاقه وافری داشته اند. به همین دلیل، شاید این قالیچه، حاصل هنرنمایی بافنده ای از تودِشک باشد.

 

بندِاسلیمیِ عاجی رنگ که در مرکزترنج، لچک ها و حاشیه های سه گانه خودنمایی می کند مهمترین نقشمایه این قالیچه است. گلشاخه ای سبز که در زمینه و حاشیه پهن گسترده شده و انواع گل های شاه عباسی، پنج پَر، اسلیمیِ ماری (اَبرچینی) و برگ های کوچک و بزرگ بر آن قرار دارد، دومین نقشمایه مهم در نقشه این قالیچه است.

 

دو قاب بزرگ سپری شکل که یکی با نواری قرمز و دیگری با نواری قهوه ای احاطه شده است، حاشیه پهن را مزیّن نموده و شیوه پیوستگی آن ها با بند اسلیمی چشمگیر و زیباست.

 

 

گردآوری: مهناز اسدی (آرشیو کاخ موزه اختصاصی نیاوران)