مسیح از روبرو (1938)

هنرمند:ژرژ روئو (1958-1871) 

تکنیک: لیتوگرافی (چاپ سنگی)          

ابعاد:48.5*60 سانتی متر

ژرژ روئو (نقاش و چاپگر فرانسوی)

"ژرژ روئو "هنرمند فرانسوی بود که آثار وی، سبک فوویسم و اکسپرسیونیسم را همچون جواهر در کنار خطوط گرافیکی در درون خود جای داد. در کنار هنرمندانی چون "ماتیس"، "آندره دراین" ، "روئو" با بهره گیری از اشتیاق معنوی و دانش رنگ آمیزی قرون وسطایی توانست به خلق  پرتره ها، مناظر و صحنه های مذهبی بپردازد. این نقاش در یکی از آثار بارز خود تحت عنوان "پادشاه قدیمی" در سال  1916 به طرز شاعرانه ای به بررسی قدرت نمادگرایی و رنگ های اصلی پرداخت. وی یکبار عنوان نمود :" برای من،  نقاشی راهی برای فراموش کردن زندگی است. فریادی در شب و خنده ای در گلو است ."

وی در 27 می 1871 در پاریس پایتخت فرانسه متولد شد، در هنگام تحصیل در "دانشکده هنرهای زیبا"، تحت تعلیم هنرمند: "گوستاو مورو" که بعدها مربی مسلط و تأثیرگذار وی شد، قرار گرفت. در بین سال های 1895 و 1898 ، این هنرمند به یک کاتولیک مذهبی رومی تبدیل شد و همچنین شکست عاطفی را تجربه کرد. وی از این زندگی نو وجدید اخلاقی و مذهبی خارج شد، به جریانات و آشوب های اجتماعی علاقه نشان داد و به تردد در دادگاه های پاریس برای یافتن سوژه هایی برای نقاشی پرداخت. در سایر آثار باقی مانده از خود، بخش عمده ای از کارهای او به تصویر کشیدن روسپی ها، دلقک ها و مسیح اختصاص داشت.

امروز آثار وی در مجموعه های "موزه هنر کارنگی"در پیتسبورگ ،” Musée d'Orsay “در پاریس، موزه "هرمیتاژ " در  سن پترزبورگ و" گالری تیت" در لندن، نگهداری می شود.

وی  از سال 1885 تا 1890 در کارگاه لعاب تعلیم دید. سبک بالغ او به عنوان نقاش بدون شک تحت تأثیر کار وی در زمینه بازسازی پنجره های رنگ آمیزی قرون وسطی، از جمله نمونه های کلیسای جامع "Chartres" قرار گرفته است. در سال 1891 پس از ورود وی به دانشکده هنرهای زیبا، وی در کلاسی که شامل "هنری ماتیس" جوان و "آلبرت مارکت" می شود، حضور یافت. پس از درگذشت "مورو" در سال 1898 موزه ای کوچک در پاریس برای عکس های وی ایجاد شد و "روئو" در آنجا موزه دار شد.

سبک اولیه وی آکادمیک بود. اما در حدود سال 1898 او با یک بحران روانی روبرو شد و متعاقباً تا حدودی تحت تأثیر "وینسنت ون گوگ "، "پل گوگن" و "پل سزان"، او را در مسیری برای تکامل قرار داد. تا آغاز جنگ جهانی اول، مؤثرترین وسیله او آبرنگ یا رنگ روغن روی کاغذ بود، با رنگ های افسرده و غالب، رنگ های درهم0، اشکال برجسته و خطوط گویا.

پس از سال 1914 "روئو" بدون رها کردن کامل نقاشی با آبرنگ، به سمت نقاشی با رنگ روغن متمایل شد. لایه های رنگی او ضخیم، غنی و احساسی بودند، اشکال او ساده و بی نظیر و رنگ ها و خطوط سیاه سنگین او یادآور پنجره های رنگ آمیزی شده است. در دهه 1930 او مجموعه ای از نقاشی های خاص و پر زرق و برق را در مصائب مسیح به تصویر کشید. نمونه های معمولی عبارتند از "تمسخر کردن مسیح توسط سربازان"، "چهره مقدس" و"مسیح و کاهن اعظم".

در طی این سال ها او عادت داشت که بر روی آثار قبلی خود دوباره کار کند. به عنوان مثال، اثر "پادشاه قدیم" از سال  36- 1916 وی در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن، مجموعه ای چشمگیر از دلقک ها را نقاشی کرد که اکثر آنها عکس های مجازی شخصی هستند. او همچنین به نقاشی گل ها به عنوان طبیعت بیجان پرداخت که این موارد استثنایی است  زیرا سه چهارم از طول عمر او به نقاشی از چهره انسان اختصاص یافته است.

در بین هنرمندان مطرح دارای سبک قرن بیستم پاریس، "روئو "حداقل از دو جنبه از سایرین متفاوت بود: او سبک اکسپرسیونیسم را اجرا نمود، سبکی که هرگز در فرانسه با استقبال زیادی مواجه نشد و او عمدتاً نقاش مذهبی بود. "روئو" به اندازه برخی از معاصران اسکاندیناوی و آلمانی خود به شدت اکسپرسیونیستی نبود؛ از بعضی جهات، کار او شکوفایی اواخر رئالیسم و رمانتیسم قرن نوزدهم است. او یک هنرمند رسمی کلیسا نبود. بلکه نگرانی او از گناه و رستگاری، کاملاً شخصی بود. در نهایت وی در 13 فوریه 1958 در (سن 86 سالگی) فوت کرد.

- نمونه آثار دیگر ژرژ روئو:

پژوهش و گردآوری: شقایق شفاعت دوست