نمونه های نقاشی لاکی روی چوب به جای مانده از دوره قاجار با نقش گل و مرغ از ویژگی های شناخته شده نقاشی در دوره زندیه و قاجاریه می باشد. اغلب این آثار با رنگ روغن کار شده و روی آن ها با یک لایه غلیظ ورنی جهت محافظت پوشانده شده است.

از دوره قاجار نقاشی های سقفی و درب های زیادی در برخی شهرها از جمله: یزد، شیراز، قزوین، مازندران، تبریز و ... بر جای مانده که به طور مثال در عمارت نارنجستان قوام، خانه شفیعی اردکانی، خانه فروغ السلطنه، خانه کازرونیان، خانه افشاریان، عمارت اصلی باغ ارم و در برخی از خانه های شخصی شیراز نیز دیده می شود.

در مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران نیز تعداد چهار اثر سقفی از نمونه های نقاشی های لاکی قاجاری به چشم می خورد که در دوره پهلوی دوم از شیراز یا آباده به تهران منتقل شده است. یک اثر سقفی در موزه جهان نما و سه نمونه دیگر نیز زینت بخش برخی از اتاق های فضای حوضخانه کاخ صاحبقرانیه است.

در دوره ای از این سبک کارها، نقوش طبیعی حذف و نقوش نمادین برگرفته از طبیعت که بیشتر نقوش گل و بته می باشد، جایگزین گردید و این روند ادامه داشت تا به تدریج حضور واقع گرایی و نقش انسان در تزئینات بناها مورد توجه واقع شد و در دوره صفویه به اوج خود رسید.

در دوره قاجار نقوش طبیعی و انسانی دوباره رونق گرفت و در بسیاری از بناها تصاویری از زنان اروپایی به صورت تکرار، نقش و رایج گردید. پس از قاجار و در دوره پهلوی کم کم از ارزش این روش کاسته شده و رو به افول گذاشت.

- سقف چوبی موزه جهان نما

- نمونه های موجود در حوضخانه کاخ صاحبقرانیه