رویداد دو روزه فرهنگی، ورزشی و گردشگری "دماوند 2018 " با محوریت گردشگری کوهستان عصر شنبه 30 تیر ماه با گردهمایی کوهنوردان ایران و اتریش در مجموعه نیاوران به کار خود پایان داد.

به گزارش روابط عمومی مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران، در این گردهمایی که در راستای پروژه دو روزه رویداد فرهنگی، ورزشی و گردشگری "دماوند 2018"  و یک هفته پیش از صعود به قله های دماوند و علم کوه در این مجموعه برگزار شد به موضوعات کوهنوردی، شجاعت بانوان کوهنورد هر دو کشور و همچنین محیط زیست و توریسم پرداخته شد.

این گردهمایی با حضور الکساندر ریگر وزیر مختار، معاون سفیر و مدیر انجمن فرهنگی سفارت اتریش در تهران، رضا زارعی رئیس فدراسیون کوهنوردی ایران و جمعی از کوهنوردان برجسته ایرانی و اتریشی همچون محمود هاشمی، گرلینده کالتن برونر، آندی هولتز ، پیتر هابلر، ارنست دولنیک، ولفگانگ نرتس و کوهنورد نابینای اتریشی آندی هواتزر برگزار شد و هر یک به بیان تجربیات ارزشمند صعود خود به قله های مرتفع جهان پرداختند.

رضا زارعی رئیس فدراسیون کوهنوردی ایران در ابتدای این مراسم ضمن خیر مقدم به کوهنوردان گفت: «خرسندیم که در یکصد و هفتاد و پنجمین سالروز صعود کوهنورد گیاه شناس اتریشی پروفسور تئودور کوچی، در خدمت شما عزیزان هستیم. بی شک روابطی که از طریق طبیعت و کوهستان برقرار می شود روابطی ناگسستنی است، همچون ارتباط کوه های ایران با کوهنوردان کشور دوست، اتریش. شاید این جمع برای گرامیداشت یک صعود گردهم آمده باشند، اما حضور چهره های نامدار کوهنوردی در کشور است که بر غنای آن افزوده است. امیدواریم دقایق جذابی را با استماع سخنرانی کوهنوردان بزرگ دو کشور سپری نمایید و برای میهمانان گرانقدرمان نیز ساعاتی خوش را در این سرای زیبا آرزومندم. موفق و پیروز باشید.»

«اورست مغلوب نشد، فتح نشد فقط مرا تحمل کرد.»

پیتر هابلر کوهنورد حرفه ای و مشهور اتریشی در سال 1357 موفق شد به همراه راینولد مسنر اورست، بلندترین کوه جهان را بدون استفاده از کپسول اکسیژن فتح کند و توانست نام خود را در کتاب های تاریخی ثبت نماید. این فتح در آن زمان از لحاظ پزشکی امری غیرممکن به حساب می آمد اما این دو توانستند امری ناممکن را ممکن سازند. هابلر توانست با صعود تأثیرگذارش به مرتفع ترین قله جهان اصول بنیادی کوهنوردی را به زندگی روزمره افراد بیاورد. همچنین او توانست در مدت زمانی کوتاه به دیواره ی عظیم شمالی صعود کند و از پس سخت ترین  صعود ها بر آید. هابلر هرگز به جنگ کوه ها نرفت، او تنها خواهان زندگی با عشق و صلح با آن ها و در میان آن هاست.

«همه چیز به خوبی خواهد گذشت.»

ولفگانگ نرتس با عشق به کوه زاده شد و دنیای کوهنوردی در محیط خانواده به او معرفی شد. نرتس پس از مدتی به همراه دوستان خود به قسمت های شرقی و غربی رشته کوه های آلپ رفت و توانست در تورهای سخت و سنگین کوهنوردی شرکت کند. او در سال 1345 مدرک کوهنوردی و اسکی خود را از مؤسسه ای دولتی اخذ نمود و پس از 10 سال کار در اداره ارزیابی یخچال های طبیعی در اتسلر آلپ به عنوان سخنران انجمن آلپ اتریش، مربی کوهنوردی و اسکی در کوه های اتریش منصوب شد. در ابتدای دهه 70 میلادی نرتس بر فراز کوه های دنیا در سفر بود. در میان دوستان صمیمی اش که همیشه در سفر های تحقیقاتی و صعود به کوه های مرتفع دنیا با او همراه بودند نام افرادی چون راینولد مسنر، پیتر هابلر، اوسوالد اولز، رایموند مارگرایتر، رودی مایر، هورست برگمان، راینهارد کارل، روبرت شاور و ... به چشم می خورد. ولفگانگ نرتس توانست بیش از 75 بار به نپال سفر کند و تمامی نقاط این کشور جذاب را به طور دقیق بشناسد.

«چشمان بصیرت بینایان را باید گشود.»

اندی هولتزر توانست از سال 1389 با صعود به 70 صخره و دیواره سنگی در قاره های جهان و اسکی در 100 پیست طبیعی در کوه های مرتفع و پر شیب، نام خود را به عنوان یک کوهنورد بر سر زبان ها بیاندازد. نقطه عطف زندگی او به عنوان نخستین کوهنورد نابینا در جهان، صعود به قله اورست در مسیر شمال تبت با ارتفاع 8848 متر به  همراه کلمنتس و ولفی در 21 می 2017 بود. در سپتامبر 2010 اولین کتاب او به اسم بالانس آکت – نابینایی بر فراز بلندترین قله جهان منتشر شد.

«کوه ها با همند و تنهایند، همچمو ما با همند و تنهایند.»

محمود هاشمی فعالیت کوهنوردی خود را در کنار پدر آغاز کرد و به دلیل استعداد و علاقه ای که در این زمینه داشت پیشرفت ها و افتخارات قابل توجهی در این حرفه بدست آورد. او از مهر ماه 77 به طور جدی کوهنوردی را شروع کرد. این علاقه به طبیعت و کوه سبب شد تا در سال 87 در اولین برنامه بروز مرزی به قله 8000 متری برودپیک هیمالیا صعود کند. محمود تاکنون به 7 قله 8000 متری صعود کرده است و دومین کوهنورد پرافتخار ایران محسوب می شود.

او  همچنین سرپرست اولین گروه ایرانی است که در زمستان برای صعود به قله نانگاپاربات هیمالیا تلاش داشته اند. وی سال ها به عنوان مربی، سرپرست و مدیر تیم ملی کوهنوردی و سنگ نوردی فعالیت داشته است و از سال 1385 با فدراسیون کوهنوردی در پست هایی مانند دبیر روابط عمومی، هیمالیا نوردی و ریاست امور بین الملل فدراسیون همکاری داشته است.

در پایان این مراسم هدیه ای به رسم یادبود به کوهنوردان بنام ایرانی و اتریشی اهدا شد.