برای نخستین بار در باغ نیاوران، درختان از طریق جاگذاری مواد غذایی و کودهای مورد نیاز در محدوده ریشه های فرعی تغذیه شدند.

به گزارش روابط عمومی مجموعه فرهنگی-تاریخی نیاوران علیرضا مختاریان، ناظر فضای سبز اداره کل موزه های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با اعلام این خبر افزود: برای نخستین بار در باغ نیاوران درختان از طریق کوددهی با روش رساندن مواد غذایی ارگانیک به نزدیک ریشه ها (OGR) تغذیه شدند.

وی با بیان اینکه بیشتر درختان باغ نیاوران در محدوده های با پوشش چمن قرار دارند که به صورت معمول و تنها از طریق کود دامی نمی توان عملیان کوددهی انجام داد توضیح داد: در روش های کوددهی سنتی به دلیل کمبود عناصر پتاسیم، فسفر، روی و بُر  آسیب هایی همچون خشکیدگی شاخه ای و حساس شدن درختان به آفات و بیماری های قارچی محتمل است که با انجام این روش جدید که در کنار ریشه های فرعی اجرا شده، علاوه بر جلوگیری از بروز آسیب به ریشه های اصلی، درختان نیز از آسیب های یاد شده در امان خواهند بود.

وی افزود: در این روش جدید مقادیری از کود حیوانی، کودهای بیولوژیک و میکروالمان های حیاتی برای درختان باهم ترکیب شده و نیاز درختان به مواد غذایی را تا چند سال تامین می کنند.

مختاریان تصریح کرد: حفظ شادابی درخت، ایجاد مقاومت در درختان در مقابل آفات و بیماری ها، رفع زردی و یا کلروز ناشی از کمبود آهن، رفع خشکیدگی سرشاخه ها در اثر کمبود روی، توسعه بیشتر ریشه های فرعی با تامین فسفر مورد نیاز، رشد مناسب و بهتر درختان در اثر تامین پتاسیم مورد نیاز و در نهایت متعادل شدن PH و امکان جذب کامل عناصر غذایی از جمله تاثیرات اجرای این روش کوددهی به درختان باغ نیاوران است.

وی با اشاره به همکاری همه جانبه مسئول و پرسنل فضای سبز مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران جهت اجرای این طرح خاطر نشان کرد: این روش برای نخستین بار با کمترین میزان تخریب روی چمن ها در مقایسه با روش های سنتی و قدیمی انجام می شود و پس از سرکشی دوره ای، درصورت مشاهده مشکل موردی و یا عدم رفع مشکل برخی از درختان، دوباره در فصل بهار کوددهی تکرار خواهد شد.

گفتنی است محله و باغ نیاوران به عنوان آبشش تنفسی تهران محسوب می‌شود و به دلیل همین فضای سبز منحصر به فرد و تفاوت آب و هوایی شاخصی که محله و باغ نیاوران با دیگر نقاط شهر تهران دارد، توجه شاهان دوره قاجار و پهلوی را به خود جلب کرده و آنان این مکان بسیار خوش آب و هوا را برای سکونت خویش برگزیده بودند.